Αντιμετώπιση Καταγμάτων

Υπάρχουν σημαντικές ανατομικές και βιολογικές διαφορές του αναπτυσσόμενου σκελετού από το σκελετό του ενήλικα, με αποτέλεσμα τόσο η φύση και η μορφή του κατάγματος όσο και η αντιμετώπιση του να διαφέρει σημαντικά από αυτήν των ενήλικων.

Συνήθως η αντιμετώπιση τους είναι συντηρητική ή ελάχιστα επεμβατική (ανάταξη υπό αναισθησία και διαθερμική οστεοσύνθεση) και σπάνια χρειάζεται ανοικτή χειρουργική αντιμετώπιση.

Συνήθη Κατάγματα της Παιδικής Ηλικίας

• Κατάγματα κλείδας
• Κατάγματα κεντρικού άκρου βραχιονίου
• Κατάγματα αγκώνα στα παιδιά
• Κατάγματα αντιβραχίου
• Κατάγματα περιφερικού άκρου κερκίδας
• Κατάγματα διάφυσης μηριαίου

Τι πρέπει να κάνουμε στον τόπο του ατυχήματος για το παιδί με σπασμένο χέρι ή πόδι;

Πολύ σημαντικό είναι να διατηρήσουμε την ψυχραιμία μας απέναντι σε ένα παιδί που κλαίει, πονάει και φοβάται. Στη συνέχεια...

1. Υποστηρίζουμε και ακινητοποιούμε την τραυματισμένη περιοχή.
2. Η χρήση πάγου, εφόσον διατίθεται, είναι ένα πολύ σημαντικό μέσο για τον περιορισμό του οιδήματος (πρηξίματος) και του πόνου.
3. Φυσικά όλες οι παραπάνω ενέργειες, είναι απαραίτητο να ακολουθηθούν από την ασφαλή μεταφορά του παιδιού στο εφημερεύον παιδο-ορθοπαιδικό τμήμα, όπου και πραγματοποιείται η οριστική φροντίδα του μικρού τραυματία.

Ο εντοπισμός, η μορφή αλλά και η αντιμετώπιση ενός κατάγματος στους ενήλικες, είναι κυρίως χειρουργική και λιγότερο συχνά συντηρητική (όταν δεν παρουσιάζεται παρεκτόπιση). Η επιλογή της αντιμετώπισης εξαρτάται απόλυτα από:

• την ηλικία
• τις δραστηριότητες (εργασιακές και αθλητικές)
• τη γενικότερη σωματική και πνευματική κατάσταση του κάθε ασθενή

Τα κατάγματα ισχίου σε άτομα μεγάλης ηλικίας (συνήθως πάνω από 70) είναι μία από τις συχνότερες αιτίες εισαγωγής σε ορθοπαιδικές κλινικές.

Η κυριότερη αιτία είναι η σημαντική εξασθένηση της ποιότητας του οστού λόγω οστεοπόρωσης, που σε συνδυασμό με την δυσκολία στην κίνηση (αστάθεια, αρθρίτιδα άλλων αρθρώσεων, μειωμένα αντανακλαστικά κλπ) και τη λήψη πολλών φαρμάκων, προκαλούν κατάγματα ακόμη και με ασήμαντη βία. Πολλές φορές σε πολύ μεγάλες ηλικίες και βαριά οστεοπόρωση, το κάταγμα προηγείται της πτώσης.

Ποια είναι τα συμπτώματα στο κάταγμα ισχίου;

Τις περισσότερες φορές τα συμπτώματα είναι θορυβώδη με έντονο πόνο στην βουβωνική χώρα, όπου ο ασθενής δεν μπορεί να φορτίσει το σκέλος, με ταυτόχρονη βράχυνση και έξω στροφή ανάλογα με το είδος του κατάγματος. Πολλές φορές όμως σε άτομα πολύ μεγάλης ηλικίας που έχουν ήδη μεγάλο περιορισμό στην κίνηση και έντονα μυοσκελετικά προβλήματα, ο ασθενής και οι συγγενείς καθυστερούν να ζητήσουν ιατρική βοήθεια θεωρώντας ότι είναι απλώς ένα διάστρεμμα ή ότι οφείλεται σε πρόβλημα στην μέση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η διάγνωση του να γίνεται πολλές φορές και μέρες αργότερα.

Θεραπεία και Χειρουργικές Τεχνικές

Η χειρουργικές τεχνικές των καταγμάτων του ισχίου διακρίνονται σε αυτές όπου διατηρείται του οστούν της κεφαλής του μηριαίου και σε αυτές που αντικαθίσταται με ενδοπρόθεση. Η επιλόγη της τεχνικής εξαρτάται από το σημείο που διέρχεται η γραμμή του κατάγματος.

Τα υποκεφαλικά κατάγματα του ισχίου αντιμετωπίζονται χειρουργικά με ημιολική αρθροπλαστική (bipolar - μερική αντικατάσταση της άρθρωσης), λόγω αδυναμίας διενέργειας σταθερής οστεοσύνθεσης και συνεπώς υψηλού κινδύνου μη πόρωσης του κατάγματος σε άτομα μεγάλης ηλικίας.

Σε άτομα κάτω των εβδομήντα και με καλή βιολογική κατάσταση, και αν υπάρχουν και στοιχεία αρχόμενης αρθρίτιδας, προτιμότερο είναι να διενεργείται ολική αρθροπλαστική.

Τα περιτροχαντήρια κατάγματα αντιμετωπίζονται επίσης χειρουργικά με οστεοσύνθεση. Σήμερα έχει επικρατήσει η ενδομυελική ήλωση τύπου Gama Nail, με το οποίο επιτυγχάνεται με ελάχιστα τραυματική τεχνική σταθερότερη οστεοσύνθεση.