Το blog του ορθοπαιδικού χειρουργού Λάζαρου Μάντση

Πρόκειται για θεραπείες που αξιοποιούν ουσίες ή κύτταρα προερχόμενα από τον ίδιο τον ασθενή ή από άλλες βιολογικές πηγές, με στόχο την ενίσχυση της αποκατάστασης, τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου, καθώς και την καθυστέρηση της εξέλιξης εκφυλιστικών παθήσεων.

Με τον όρο οστικό οίδημα αναφερόμαστε στη μεταβολή του μαγνητικού σήματος στα οστά που απεικονίζεται στην μαγνητική τομογραφία.

Η κλινική αυτή οντότητα περιγράφηκε για πρώτη φορά 1988 από τον Von Wilson όταν η χρήση του μαγνητικού τομογράφου άρχισε να επικρατεί στην διερεύνηση των μυοσκελετικών παθήσεων. Αρχικά η πάθηση αυτή είχε χαρακτηριστεί ως παροδική οστεοπόρωση.

Τον τελευταίο καιρό βομβαρδιζόμαστε από τα social media όσον αφορά την ολική αρθροπλαστική γόνατος με όρους όπως ελάχιστης επεμβατικότητας MIS, αναίμακτη, ανώδυνη, fast track, ρομποτικό γόνατο, ψηφιακό γόνατο, εξατομικευμένο γόνατο, συμβατική αρθροπλαστική. Θα ήθελα, επειδή στον κόσμο επικρατεί μεγάλη σύγχυση, να παραθέσω και να απαντήσω σε ερωτήσεις και απορίες που μου θέτουν συχνά οι ασθενείς. 

Τα κριτήρια με τα οποία ο θεράπων ορθοπαιδικός θα προτείνει στον ασθενή του την ολική αρθροπλαστική διακρίνονται σε βασικά κριτήρια ή απόλυτες ενδείξεις (πρέπει να πληρούνται απαραίτητα) και σε δευτερεύοντα κριτήρια η σχετικές ενδείξεις (μπορεί να υπάρχουν δεν είναι απολύτως απαραίτητα) και μπορούν να ενισχύσουν την λήψη της απόφασης για μια ολική αρθροπλαστική. Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με τον ασθενή και αφορούν ένα αυξημένο προφίλ επιπλοκών ή με δυνητικά φτωχό χειρουργικό αποτέλεσμα και μπορούν επομένως να αποδυναμώσουν τη σύσταση για αντικατάσταση της άρθρωσης.

Παλαιότερα λέγαμε στους ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα γόνατος να υπομένουν τον πόνο να καθυστερήσουν την επέμβασή να κερδίσουν χρόνο και μετά αφού υποβάλλονταν τελικά στο χειρουργείο τους λέγαμε "τώρα πρόσεχε μην κάνεις τίποτα για να μην χαλαρώσει".

Η αλήθεια είναι κάπου στην μέση.